Σάββατο 28 Φεβρουαρίου 2009

Ηρωες

             Ήρωες!

 

 

 

Η ζωή μας έχει γίνει επικίνδυνη.

Παράδειγμα: πόσες φορές σήμερα δεν κόντεψα να πνιγώ!

 

Και μην αναφέρω τις παραλίγο πτώσεις μου

Κι έπειτα το τύλιγμα μιας τρίχας στο λαιμό

το δέσιμό της- μπλέξιμο στην λάμπα, κι ιδού το σώμα σου

όρθια λαμπάδα στο κενό

να αιωρείται άψυχο για πάντα.

 

Η ζωή μας σίγουρα είναι πολύ επικίνδυνη τώρα.

Κι ήρωες λογιζόμαστε όλοι εμείς εδώ.

Ο θάνατος μια διαρκής επίθεση των πάντων.

Κάτω απ τη σκόνη, μες το φαγητό

έξω στο κρύο, πάνω στην σκάλα

στο κενό

παραμονεύει αόρατος, καραδοκεί

με σχέδια μυστικά

σ αέρα, γη, νερό μας εκτελεί.

 

Σίγουρα η ζωή ποτέ δεν ήταν πιο επικίνδυνη.

Κάθε της χτύπος πισώπλατη φθορά.

Μια πανοπλία από συμβουλές… Μα δεν αρκεί…

Κλείσε το ρεύμα, πάρε το παλτό

βλάπτει ο ήλιος, πάλι τρως;

μην βγεις απόψε…

Προσοχή στο φορτηγό!

 

Θεέ μου! Θεέ μου! Ζω; Ζω;

 

Πάλι καλά…

Ας πάω να κοιμηθώ.

 

 

 

Άλλη μια μέρα πέρασε… Ζωή σ ευχαριστώ!