ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ

"Η συνεχιζόμενη κριση στην στεγαστική πίστη των ΗΠΑ επιβεβαιώθηκε από τον αριθμό κατασχέσεων σπιτιών που το 2007 ανηλθαν στα 2.203.000 έναντι 1.285.000 το 2006 (αύξηση 75%)" .Μηνιαίο ενημερωτικο δελτιο- Γενικο Προξενείο της Ελλάδας στην Νεα Υορκη.



".....(οι τράπεζες).. Fannie mae και Fredie mac κατεχουν ή έχουν εγγυηθει τεσσερα τρισεκατομμύρια δολλάρια των χρεών των νοικοκυριών στις ΗΠΑ" Ελευθεροτυπία 13-10-08

"..στις ΗΠΑ οι εργοδοτες περικοπτουν τις ώρες εργασίας για ολοένα και περισσότερους εργαζόμενους...το 2007 ο αριθμός εργαζόμενων με μερική απασχόληση έφθασε τα 2,8 εκατ. αυξημένος κατα 9% από το 2006...το δεκέμβριο ο αριθμός αυτός έφθασε τα 3,1 εκατ...." Χρηματιστήριο on line 8-1-08



Ωραία άλλη μια "επικοινωνιακή" επίθεση διεκπεραιωμένη απο μισθοφόρους προπαγανδιστές, χρηματοδοτούμενη από το σύστημα της τράπεζοκλεπτομιντιοκρατίας, αναπαραγόμενη αδιαλλείπτως από "αντικειμενικά" και " ανεξάρτητα" ΜΜΕ, έληξε επιτυχώς.
Στην διάρκεια της μάθαμε ελάχιστα- πάντα συντονισμένοι στην συχνότητα της παραπληροφόρησης, μα είμαστε ήδη έτοιμοι να παπαγαλίσουμε τα περισσότερα.
Πάμε όλοι μαζί:

"Η κρίση ξεκίνησε με την κατάρευση των τραπεζών Fannie mae και Fredie mac που συμπαρέσυρε και το υπόλοιπο τραπεζικό σύστημα". Τι κι αν πριν την χρεοκοπία των τραπεζών εκατομμύρια οικογενειακοί προυπολογισμοί τινάχθηκαν στον αέρα με επακόλουθο ένα τσουνάμι κατασχέσεων λόγω δυσκολίας αποπληρωμής των δανείων; Το γεγονός αυτό δεν υπάρχει! (για την δημοσιογραφία των γεγονότων)

"Η κρίση αφορά το χρηματοπιστωτικό τομέα κι όχι την πραγματική οικονομία". Αλήθεια τα χρέη των νοικοκυριών, τα εκατομμύρια των ανθρώπων που υπό το βάρος της ανεργίας, της υποαπασχόλησης και της πραγματικής μείωσης των εισοδημάτων τους κάποια στιγμή κύρηξαν πτώχευση αδυνατώντας να αποπληρώσουν τις δόσεις των δανείων τους δεν ανήκουν στην σφαίρα της πραγματικής οικονομίας; Τι είναι οι χρεοκοπημένοι οικογενειακοί προυπολογισμοί άυλα χρηματοπιστωτικά προιόντα; Αλλά όχι το γεγονός αυτό δεν υπάρχει ( για την δημοσιογραφία των γεγονότων).

"Για την κρίση δεν ευθύνονται η αγορά και ο νεοφιλελευθερισμός αλλά οι κρατικές πολιτικές που οδήγησαν στην χαλάρωση των πιστωτικών κριτηρίων". Ξαφνικά οι πολιτικοί εκπρόσωποι του νεοφιλελευθερισμού αυτονομούνται από την ιδεολογία τους. Λες κι η χαλαρωση στην χορήγηση των δανείων δεν συνέβει στα πλαίσια της αγοράς και της οικονομικά ασυμβίβαστης απαίτησής της, στο όνομα της κερδοφορίας των εταιρειών, ο ίδιος κακοπληρωμένος εργαζόμενος( για λόγους ανταγωνιστικότητας) να είναι συνάμα και εύρωστος καταναλωτής ( για λόγους "τόνωσης" της αγοράς). Αλλά είπαμε κάποια γεγονότα δεν υπάρχουν!

Συμπέρασμα: η απελευθέρωση από ένα σύστημα "επικοινωνίας" που "επιστημονικά" και μεθοδευμένα επενδύει στο ψέμα και το παράλογο εξυπηρετώντας αποκλειστικά τα συμφέροντα των εταιρειών-ιδιοκτητών του, ακυρώνοντας κάθε έννοια κοινωνικού διαλόγου και έλλογης κατανόησης της πραγματικότητας, αποτελεί εκ των ουκ ανευ όρο για μια εποχή ουσιαστικής επαναπολιτικοποίησης.
Ναι η κατεξοχήν αντιπολίτευση στις μέρες μας είναι εκείνη στο συστημα "επικοινωνίας".
Κατανοηση,απαξίωση, απελευθέρωση.